Türkiye Cumhuriyeti’nin önemli siyasi figürlerinden biri olan, eski başbakan ve devlet başkanı Süleyman Demirel’in bir sözü vardır. “Demokrasilerde çareler tükenmez”. Bu tanım bilhassa Demirel’in kariyerinde çok kez geçerliliğini korumuştur. Buradan yola çıkarak şu sorulabilir. Demokrasiden ne anlaşılmaktadır? Post strüktüralist bir bakış açısıyla demokrasi anlayışı öncelikle zaman ve yer bağlamında belirlenir. Bu anlamda demokrasi anlayışı öncellikle toplumsal söylem süreçlerinin sonucu olarak ele alınmalıdır. Yani içinde bulunduğumuz toplumsal dinamikler ve nihayetinde söylemsel çerçeve demokrasi anlayışımızı belirlemektedir.  Bu söylem birden fazla toplumsal konum içinde yaşayan insanların demokrasi anlayışıyla ne kadar bağdaşmaktadır? Almanya ve Türkiye arasında son yıllarda gittikçe alevlenen tartışmalara bakılırsa konunun daha da güncelleşen bir soru haline geldiği görülmektedir.

Göç almış toplumlara bakıldığında, bunlar içinde birden fazla ülke söylemine tabi olan bireyler görülür. Bu durum göz önüne alındığında şöyle bir tez kurgulanabilir. Bir toplum içinde birden fazla demokrasi anlayışının var olması mümkündür. Teorik kuramı somutlaştırırsak: Almanya’da bulunan Türkiye kökenli insanlar (içinde bulundukları birden fazla söylemsel konumlardan dolayı) içeriksel olarak farklı bir demokrasi anlayışına sahip olabilirler. Bir siyaset bilimci olarak doktora tezimde Almanya ve Türkiye arasında yer yer gerginliğe yol açan bu konuyu söylem analizi yoluyla tartışmak istiyorum.