​

​

​Int.: Evde hangi anadillerle büyüdünüz? Ailenizden hangi anadilleri biliyorsunuz?

Maria: Benim ailemde annem ve babam evde benimle Yunanca konuşurdu, yani ana dilimizi. Ancak kendi aralarında Yunanistan'ın kuzeyinde konuşulan bir Slav lehçesi de konuşuyorlardı. Ama kişisel olarak benimle ailem sadece Yunanca konuştu ve ben de Yunancayı bu şekilde öğrendim. Annemle babamın kendi aralarında konuştukları lehçe sayesinde ben de doğal olarak bu dili öğrendim. Akıcı bir şekilde konuşamıyorum ama konuşabiliyorum ve her şeyi anlayabiliyorum.

Int.: Her iki dili de anadiliniz olarak adlandırıyor musunuz?

Maria: Hayır, kesinlikle değil. Benim ana dilim Yunanca. Tabii ki Ruhr bölgesinde doğduğum ve burada büyüdüğüm için Almanca da bunun bir parçası ama benim ana dilim aslında Yunanca.

Int.: Bununla birlikte, ebeveynlerinizin sık sık bu diğer dili, lehçeyi konuştuğunu duydunuz, bu sizin için kafa karıştırıcı değil miydi?

Maria: Evet, gerçekten de biraz kafa karıştırıcıydı. Ama konuşmadığım için, bilinçli olarak konuşmak istemediğim için, anladım ama dili konuşmadım. Yunanca ve Almancaya sadık kaldım. Dolayısıyla dışarıda, örneğin okulda ya da arkadaşlarımla konuştuğumda bu dil benim için bir sorun teşkil etmiyordu. Beni yoldan çıkarmadı diyebilirim.

Int.: Peki evde eşiniz ve çocuğunuzla hangi dili konuşuyorsunuz?

Maria: Eşim de Yunan olduğu için Yunanca da konuşuyoruz tabii ki. Oğlum şu anda 17 yaşında, doğduğunda onunla sadece Yunanca konuştum. O da bana Yunanca cevap verdi ve her şeyi anlıyor. Sonra anaokuluna gitti ve bir şekilde, maalesef, Yunanca kayboldu, biraz güvensizdi, cesaret edemedi, bir şekilde yanlış bir şey söylediği için utandı. Evet, her şeyi anlıyor ama ne yazık ki bu dil onun için yeterli değildi, nasıl desem... Ama şunu söylemeliyim ki eşimle de çok fazla Almanca konuştuğum için bu tabii ki kaçınılmaz değil. Çok fazla Yunanca konuşuyoruz ama aynı zamanda çok fazla Almanca da konuşuyoruz çünkü Almanca bizim için biraz daha kolay, her şey daha hızlı. Aynen öyle.

​